Fəryad, fəğan, şivən, qışqırıq.
Bu zaman göy guruldadı, bir ildırım şığıyıb vəzirin evinin üstünə düşdü... Nərilti, gurultu hər yeri bürüdü. Cəlladlar Qurbanini qoyub qaçdılar. Vəzir evinin, uşağının hayına qaldı. Qurbani yaddan çıxdı. Vanəfsə, şivən Gəncə şəhərini tutdu. (“Qurbani”)